MARGARETHA v. OOSTENRIJK
CA. 1400
Gekwetst ben ik van binnen,
Deurwond mijn hart zozeer,
Van uwer ganser minnen
Gekwetst zo lank zo meer.
Waar ik mi wend, waar ik mi keer,
Ik en kan gerusten dag noch nachte;
Waar ik mi wend, waar ik mi keer,
Gij zijt alleen in mijn gedachte.
HAN JANZEN
2004
Van binnen is het bij mij vloed
Opgezwiept door orkanen.
Het is mijn hart dat bloedt,
Verdrink in eigen tranen.
Maar, de Sukkel hij ziet het niet,
Zo verglijden de dagen en de nachten.
Nee, de Sukkel hij ziet het niet;
Moet ik in lijdzaamheid dan wachten?