aanvaarding
in diepe stilte
die ik ons vergeef
is lach jouw sierraad
en onze woorden schild
als wij maar willen leven
maar wel in zekerheid en durf
om blindelings te zwemmen
in troebel duister water
als handen blijven leeg
in een verlangen
is vaste grond de basis van jouw leven
of schrikt ook drab en modder jou niet af
jij vindt, niet wat jij zoekt maar wat gegeven
ontkenning en een niet aanvaarden, dát is pas laf.
**********
sunset 01-02-2005
**********
scorpio-nb: | Woensdag, februari 02, 2005 08:08 |
deze moet echt wel bezinken eerst. liefs | |
Erna Muermans: | Dinsdag, februari 01, 2005 20:23 |
vaak komt ontkenning net voor aanvaarding een mens moet alle stapjes maken he zo maar een denkertje bij jouw denkpiste groet erna |
|
nica: | Dinsdag, februari 01, 2005 17:13 |
sterk gedicht, en wéér mooi geschreven! maar dat zijn we gewend! liefs nica |
|
Lia : | Dinsdag, februari 01, 2005 16:50 |
prachtig gedicht weer..een om over na te denken... even laten bezinken.. | |
Raira: | Dinsdag, februari 01, 2005 16:41 |
er spreekt weer een uitdagend overdenken in dit gedicht.. laten we aanvaarden en respecteren alles is inderdaad een herinnering van wat je doel is..dus laten we er maar gewoon naar leven liefs raira |
|
psych: | Dinsdag, februari 01, 2005 15:19 |
is ontkenning ,niet slechts menseigen en is dit leven niet tot doel dat te ontstijgen en het als en les te nemen,en mee te nemen naar een ander leven,,,mooi gedicht,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
Thema's: |