Heel vaak zit ik te denken, te herinneren of er ooit een dag was dat ik mezelf kende
Dat er een moment was dat ik dacht dit ben ik
Het is een puinhoop en hoe kan ik temidden deze strijd mezelf te boven zijn
Trek duuw help ik lijd
Ik vraag me af als zij naar me kijken hebben ze dan spijt?
ik denk terug
Het eindpunt is er voor hen
ik,ik ben er nog lang niet
Sluit me op laat me vergeven en vergeten smeken voor de simpelheid die ik mis
Terwijl alle winden laaien hebben ze het zeker op mij gemunt?
Gedempt in mezelf
Dadelijk valt het.......