Ik wil het leven ademen
Je bent niet te benoemen
Nam mijn schoonheid af
Kwam die tweestrijd in mij vrij
doordat je mij vergaf?
Dat opgaan in mij
Je was als mist waar zon in lag
De stralen waren doods
Beredenerend toen ik zag
dat je mijn puin wou ruimen
Laat me vrij, laat me los
Waarom op mij fitten
En binden aan je lot
Mij in bewaring?
Boven op me zitten?
Ga niet in de weg staan
Ik wil het leven ademen
De dood zien, maar er
niet aan kapot gaan
willem
Iemand: | Zaterdag, februari 12, 2005 14:19 |
Prachtig! In het leven is het echt belangrijk om VRIJ te zijn ;-) Groetjes Iemand |
|
Lia : | Donderdag, februari 10, 2005 17:13 |
blijf jij maar lekker lang leven.. dan kunnen wij ook nog lekker lang genieten van jouw gedichten. | |
***Zij***: | Donderdag, februari 10, 2005 15:24 |
Mooie! | |
Mamke: | Donderdag, februari 10, 2005 12:07 |
Jezelf mogen blijven in een relatie en daarom het leven ademen........Mooi! groetjes, Mamke |
|
hiljaa: | Donderdag, februari 10, 2005 09:05 |
vergeven, beredeneren en binden je gaat dan niet kapot! weer mooi knufliefs--hiljaa-- |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, februari 10, 2005 07:34 |
ALs ik hem hardop lees blijf ik effetjes hangen bij beredenerend... Pff is al net zo'n stom woord om te typen:p Verder prachtige poëzie liefs paul |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2005 | ||
Thema's: |