Vergankelijkheid (herwerkte versie)

Vergankelijkheid

Weet jij altijd wat je zegt of zeggen wil
als je ten dode bent opgeschreven?
je lijkt verheven als hen die kil
het leven als eeuwig beleven

eindig zijn draagt kleinheid in zich mee
in het woord dat vergankelijk is
ik krijg het hier niet eens geschreven
stotter en stamel mijn klanken

zeg zinnen zonder zinnenbeeld
het zingen van beminnen laat ik maar
doe mijn ogen dicht voor morgen
vandaag staat er liefde klaar

als het dan toch anders is
dan heb ik nu geleefd
op de wijze die ikzelf wilde

volg niets of niemand of toch
het verleden
dat mij dit beeld meegaf

Erna

Dit is een autobiografisch gedicht...een heel sterke emotionele betrokkenheid doet een mens soms naast de taal kijken vandaar dat ik blij was met de geboden hulp van Bonami

Erna

Geschreven door

Erna Muermans

Reacties op dit gedicht

Erna Muermans vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Donderdag, februari 10, 2005 15:27
Alsof kijken belangrijk is Erna. Voelen, daar komt het op aan. Bij het dichten en bij het lezen. Voelbaar mooi. In beide gevallen. Liefs (en kus) / sunset PS: En wie heeft, is eindig. Groot zijn wij. In liefde. En altijd eeuwig.

Nooitgeweest:	Donderdag, februari 10, 2005 14:01
zo... dat is erg mooi! liefs,

Over dit gedicht

Auteur: Erna Muermans
Gecontroleerd door: benji
Gepubliceerd op: 10 februari 2005
Thema's: [Delen]