Tweede ochtend: 15:50 uur:
Ze heeft haar oogjes dicht gedaan en
het zelf meegebrachte zwarte dekentje
over haar hoofd geslagen, zo ligt ze te bed
Al 41 uur aan liefde, kan een mens ook slopen
nietwaar?...
Ze doet van stil, geen zinnen meer van open
Het arme ding moet zometeen weer helemaal terug
en zojuist haar dochter belde, maar dat deed ze vlug
...kon ze maar ontsnappen.
Was mijn wereld maar meer een compleet ander universum
En dan; 41 uur aan liefde, en een paar minuten meer
zetten zo de zinnen open, allen tot in hersencellen
dat zich die aan elke gedachte kwellen
en van luid en licht nog enkel slaan te neer...
(Ik zal maar niet meer typen)
Ze denkt nu vast aan straks en thuis
ze zal wel proberen juist niet te denken
Jeetje: dat alles bij mij zo omgekeerd is
Bij mij is dat alles juist zo anderom...
11'02'05.
Martine Gieze: | Vrijdag, februari 11, 2005 17:46 |
mooi! ik kan niet helemaal plaatsen waar het precies over gaat...het doet mij denken aan dementie/ouderdom,maar ik kan er ook naast zitten... liefs,MArt |
|
Maya Sigui: | Vrijdag, februari 11, 2005 17:29 |
Wishful thinking haha, kus. | |
theike: | Vrijdag, februari 11, 2005 17:24 |
anderSom | |
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 11 februari 2005 | ||
Thema's: |