Lieve mama,
Zij die mij op deze wereld heeft geperst,
onbesuisd jong als ze was
Niet wetend wat haar te wachten stond,
een verbeten strijd is wat haar nog rest
Zij die mijn leven 36 jaar heeft geleefd,
en me heeft gekneed tot de mens die ik nu ben,
..........weet ik wel wie ik ben?
Ze zegt het is alleen haar liefde die ze geeft.
Bedankt dan maar voor je zogenaamde liefde geven.
Je gaf me het leven,
en maakte het vol liefde kapot.
Dankzij jou lieve mama, heb ik helemaal geen leven.
Met de mantel der liefde heb je me mijn eigenwaarde ontnomen.
Ja zelfs mijn kinderen en echtgenoot heb je van me afgenomen.
En ik…..ik blijf achter met een zwarte leegte, angstig en verward,
waarom... vraag ik me af heb ik het zo ver laten komen
Waarom lieve mama, heb je me dit leven gegeven?
Rottent, stinkend, en broeiend als een beerput.
Kruipend, huilend, en kreunend sleep ik me voort,
door de hel die leven heet...ik wil niet meer leven