Elke keer maar weer,
ik voel me eindelijk goed..
dan doet hij me weer zeer.
het vergeten: dat is wat ik moet!
Maar wat er gebeurde die middag,
het staat in mn geheugen gegrift..
Ik denk eraan: elke dag.
en af en toe wordt ik geschift!
Waarom moest dit mij overkomen?
Op hem kon ik altijd bouwen,
en dit gebeurde in mn engste dromen..
en weg is het: al mijn vertrouwen!
Nu ben ik bang op straat,
bang hem tegen te komen,
dat hij opeens voor me staat..
en weer laat ik mn tranen stromen..