Ja ik ben de gelukkige, ik heb hem mogen meemaken,
die waanzinnige glimlach van je, waar je steen mee kunt kraken.
Als ik een mop vertelde, of één van mijn 'oh zo niet boeiende' verhalen,
dan zag ik jouw glimlach weer eens stralen,
die glimlach deed het bij mij, in het begin en nu nog altijd,
iedere keer als ik die voor me zie, heb ik weer spijt.
want je bent nu eenmaal een mooie meid.
ik heb het zo vaak gezegt, mooi van buiten en van binnen,
niet uit te drukken in woorden of zinnen.
Maar ik zal helaas nooit compleet kunnen zijn,
Ik zal me nooit goed genoeg voor je kunnen voelen, en das niet fijn.
Ik ben er altijd geweest, wanneer je me nodig had,
je kon altijd bij me terecht als je in de problemen zat.
en dat zul je nog altijd kunnen, dat weet je toch?
dat is tenminste hoe ik me voel, dit is geen bedrog.
gelukkig ben je altijd wel bij me, in mijn hart.
gek genoeg zijn we echt een stel apart..
vind je niet?