een achter gelaten trein
in mijn leven
stappen terug
tussen planten overwoekerd
en met mos begroeid
staat een achter gelaten
symbool
van levens snelheid
mystiek
een denkbeeldige TGV
waar ik pas nog
mee door het leven raasde
niks ontziend
bloot gehand
ontdoe ik hem
van natuurlijk boeien
en was zijn romp
blinkend
stil
op mystieke rails
opent hij zijn deuren
gromend start zijn motor
tot zoemende
kracht
wachtend op vertrek
deuren laat hij open
waar nee mijn hoofd schud
sluiten ze
in zuchtende klik
zwellende kracht
in trotse pracht
langzaam
in beweging voor waarts
klanken monotoom
gaat het sneller
tot ongekende zoef
dendering maximaal
symbolisch
vertrek
naar verte licht
in onbkende toekomst zicht
de haltes waar ik stop
zijn in mist verborgen
enkele reis
naar toekomst land
laatste halte
voor dromeland
waar ik nu
voor een tijdje wil vertoefen
een sprookjes wolf
in monster trein
in dromeland
aan kinderhand
Wim Black Lord
Bieke: | Zondag, februari 20, 2005 12:05 |
Prachtig die laatste halte spreekt me wel aan, op naar dromenland. Liefs Bieke, |
|
westland: | Zondag, februari 20, 2005 11:44 |
heel mooi geschreven Wim,ik neem wel de laatste halte.ma westland. | |
lommert: | Zondag, februari 20, 2005 10:40 |
indrukwekken mooi gedicht...laatste halte voor dromeland....mystiek mooi beschreven willem |
|
Lia : | Zondag, februari 20, 2005 10:38 |
dat leest als een trein..... | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2005 | ||
Thema's: |