vlugge blikken
op snelle plekken
laten me stikken
of juist uit het dal trekken
Zitten te wrikken
op iets dat me kan dekken
van al dat in mijn hoofd tikken
zie ik donkere vlekken
Niet zo veel zin meer om te wegen
en mijn leven eraan te wagen
niets zoals ik eerst altijd deed, naar boven gestegen
kan die pijn niet meer verdragen
Kijken naar de regen
van mensen met grote kragen
geen zelfmoord plegen
zitten met zo veel vragen
Nu niet nooi niet
ik ben niet zo net
alles door laten als een vergiet
en weer rustig gaan slapen, in bed