in de stilte van de nacht
huilt de gebroken ziel zacht
nooit zal iemand weten
wat hij zo dringend wil vergeten
in z'n hart zit veel pijn
niemand weet wat dat kan zijn
voor hem bestaat vroeger niet
alleen het nu, met onverklaarbaar verdriet
diep in de donkere nacht
smeekt de ziel heel zacht
laat de deur van het verleden gesloten
ben zo moe om ervoor te gaan lopen
maar ik kan er ook niet mee leven
waar kan ik nu nog om geven
niet om het duistere verleden
toen heb ik te veel geleden
en het nu doet te veel pijn
wat voor een toekomst zou er zijn
voor een persoon die is gescheurd
in duizend aparte stukjes
door wat er is gebeurd?
x