in het cafe, met het hart gezonken tot in mijn kleine teen, die overigens verder niet geadoreerd wordt door de dichters van weleer, staat de vrouw aan de bar zo op mijn netvlies gebrand dat ik haar wel zie zitten, terwijl haar pose meer hangerigheid uitdrukt, zodat ik vreugdeloos mijn verzameling oneliners doorneem om tot de conclusie te komen dat ik met een knipoog en hangende tong beter mijn beste noliner kan voordragen opdat zij zal verdrinken in het web der stilte dat niet over mijn lippen komt.
ana (stacia): | Donderdag, februari 24, 2005 09:16 |
ik lees je graag op deze manier ... helemaal anders maar evenzeer heel ok liefs ana |
|
Holy Merry Me: | Woensdag, februari 23, 2005 19:02 |
leuk deze :) ennuh, we ZIJN net mensen... stiekem ;) | |
Jan Schaap: | Woensdag, februari 23, 2005 15:58 |
haha, zeker mooi deze. probeer "hoe is t" eens, gewone interesse werkt wel (bij leuke vrouwen dat is), t zijn net mensen, hahahaha |
|
Oorlam: | Woensdag, februari 23, 2005 15:39 |
i like it! | |
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: jo | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2005 | ||
Thema's: |