Haar ogen staan zonder glans
als ze haar verhaal doet
het verdriet dat ze niet benoemen kan
blijf met je zitten en luister geboeid
de emoties krijgen de bovenhand
de herinneringen zijn nog sterk
je pijn kan je niet onderdrukken
blijven een leven lang
kwetsbaar ben je door verdriet omgeven
ik wil je helpen naar de dag van morgen
kan je enkel troostwoorden geven
en hopen tijd heelt alle wonden.
Lijntje: | Donderdag, februari 24, 2005 17:19 |
mooi gedicht! liefs karlijn |
|
christina: | Donderdag, februari 24, 2005 16:11 |
alles heeft tijd nodig ook wonden littekens zullen blijven maar daar is mee leren leven dikke knuffff |
|
Will Hanssen: | Donderdag, februari 24, 2005 16:10 |
Prachtig rakend gedicht Bieke! Liefs, Will |
|
remie: | Donderdag, februari 24, 2005 15:07 |
verschrikkelijk mooi, wou dat ik het zo kon omschrijven....Liefs Remie | |
Black Lord: | Donderdag, februari 24, 2005 14:48 |
wowow voelbaar diep prachtig geschreven warme groet wim black lord |
|
de nifter: | Donderdag, februari 24, 2005 14:32 |
of het echt heelt weet ik niet. het maakt wel draaglijker | |
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
Thema's: |