Minnedicht
Haar oorbellen schitterden in het avondrood
Bergkristallen weggeborgen in haar oorschelpen
Zonder kleren lagen wij, geheel ontbloot
Op een rozenbed zonder doornen, en ik genoot
Haar haren als strak gespannen snaren
Het basso continuo klonk door haar kleren
Onze handen in elkaar gevouwen als origami
Tussen de appelpruiken en de teddyberen
Het zwijgen werd me opgelegd
De mond dichtgenaaid met glazen parelsnoeren
Mn ogen hielden het niet droog
De lotusbloem door de liefde bewaterd
Stiekem bespied door het vinkenoog
Oh opzwepend roman!
Volg me tot aan dromenland
Impromptu gespeeld met scherp elan
Wereld aan schijnwerkelijkheid verwant
Ik sliep, en toen
Kuste ze me door het gordijn
De zoen van een schorpioen
Ik zag, als zielig hoopje, zonder enig erbarmen
Dat ze lag, in een verwerpelijke pose
Ik stierf opnieuw in haar armen
Bergkristallen weggeborgen in haar oorschelpen
Zonder kleren lagen wij, geheel ontbloot
Op een rozenbed zonder doornen, en ik genoot
Haar haren als strak gespannen snaren
Het basso continuo klonk door haar kleren
Onze handen in elkaar gevouwen als origami
Tussen de appelpruiken en de teddyberen
Het zwijgen werd me opgelegd
De mond dichtgenaaid met glazen parelsnoeren
Mn ogen hielden het niet droog
De lotusbloem door de liefde bewaterd
Stiekem bespied door het vinkenoog
Oh opzwepend roman!
Volg me tot aan dromenland
Impromptu gespeeld met scherp elan
Wereld aan schijnwerkelijkheid verwant
Ik sliep, en toen
Kuste ze me door het gordijn
De zoen van een schorpioen
Ik zag, als zielig hoopje, zonder enig erbarmen
Dat ze lag, in een verwerpelijke pose
Ik stierf opnieuw in haar armen
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Zondag, februari 27, 2005 17:19 |
| heerlijke woorden.. G. |
|
| Martine Gieze: | Vrijdag, februari 25, 2005 17:08 |
| oooh...de vrouw...altijd al bedriegelijk geweest!;-) bijzonder mooi/poetisch verwoord! liefs,Mart |
|
| Kuijlemans F.: | Vrijdag, februari 25, 2005 12:53 |
| Je woorden slaan om ons als de zachte armen van een vrouw, en langzaam sterven wij.. Als oude minnestreel slaat u zeker geen modder figuur. Sterker nog, u bent het stof waar dromen van worden gemaakt. Bloemen en kransen, harnassen en lof, ze zijn allen u deel Met een gekromde rug F. |
|
| sunset: | Vrijdag, februari 25, 2005 10:04 |
| Prachtig minnegedicht, maar met een zware sensuele ondertoon. Heerlijk om te lezen. Liefs / sunset |
|
| MaYo-lijn: | Vrijdag, februari 25, 2005 08:56 |
| Erg goed geschreven, applausje =) Liefs,, Marjo. |
|
| Lambik: | Vrijdag, februari 25, 2005 00:39 |
| Wat een einde! | |
| Psych: | Vrijdag, februari 25, 2005 00:38 |
| mooi,,,liefs,,,psych,,, | |
| Fri..: | Vrijdag, februari 25, 2005 00:31 |
| teddyberen :) hoe leuk gevonden en hoe prachtig geschreven , de rest van het gedicht, beeldspraak Liefs, Frida |
|
