ogen gevuld met tranen
hoofd vol met gedachten
ik weet niet wat te doen
of wat ik ervan moet verwachten
buik vol met kriebels
hart overstelpt met pijn
ik weet niet hoe het zal worden
of hoe het kan zijn
ik weet niet wat zeggen
ik kan nergens heen
ik liep met hoop naar jou
maar voor ik er was, stond ik alleen
ik voel me niet goed
ik zak door mijn benen van verdriet
ik hoop op jouw ondersteuning
maar die is er niet
ik voel me genegeerd en beschaamd
hoe kan ik zoveel geven om jou
ik sta hier maar te wachten
hopend dat je hand uitreiken zou
je voellt hetzelfde voor mij
maar waarom wacht je zo lang
ik haat het om zo lang te wachten
op iets waar ik al zo lang naar verlang