Antioorlog
Drieëndertigduizend witte kruisjes
sommigen ook nog met naam
netjes gerijd daar uitgestald
Jij telt vingers na, en knekels
van wat zijn resten in graven
van vijand al lang heengegaan
Als kind speelde jij nog op het gras
dat goed bemest zo welig groen zich richtte
naar zon; en niemand heeft een traan gelaten
voor kinderen die geofferd zijn; vrede zwichtte
oorlog en ook haat waar taal niet veel verschilde
en bloed dezelfde kleur als rood die jij eens haatte
Nog in sereniteit ontvouwt zich elk seizoen
en geen ontkomen waar zon verdampt de regen
en vorst stolt witte sneeuw tot ijs; wat gisteren was
is echt verleden en zelfs het oosten brengt een zegen
van saamhorigheid; alleen bij voetbal wordt geschreeuwd
de oude leuzen en is er eeuwig broederstrijd
Drieëndertigduizend veel te vroege graven
waarvan er nog te velen naamloos zijn;
de tijd staat stil alsof hier stopgezet
leven zich de adempauze neemt
van elke scherf of kogel, en pijn
voor elke dode nooit is uitgeweend.
**********
sunset 08-03-2005
**********
black cat: | Dinsdag, maart 08, 2005 21:22 |
prachtig geschreven sunset... Kom we gaan samen als hippies protesteren! Wie komen er mee ;). (Het is zo jammer dat het niet werkt...) liefs dieuwy |
|
Lia : | Dinsdag, maart 08, 2005 18:05 |
schitterend geschreven.. een triest onderwerp uitgekozen.. oorlog... brrr.. | |
Semara : | Dinsdag, maart 08, 2005 17:31 |
Er zijn er zo weinig die het zo kunnen beschrijven.........erg rakend mooi. knuf semara |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, maart 08, 2005 13:01 |
Heel mooi. Heel triest en droevig ook. Wij zijn bevoorrecht, omdat we het kunnen navertellen. Zij niet, helaas. Fijne dag verder, Peter. |
|
Will Hanssen: | Dinsdag, maart 08, 2005 12:25 |
Droevig, want elk mensenleven telt.. mooi verwoord Sunset...... Liefs, Will |
|
ExoticBlue: | Dinsdag, maart 08, 2005 11:26 |
Wat een mooi gedicht. *stilte* of.. in sunsettaal; P R A C H T I G ;) |
|
Bieke: | Dinsdag, maart 08, 2005 11:20 |
weer eentje dat je gedachten in werking zet mooi sunset Liefs Bieke, |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, maart 08, 2005 09:21 |
+ |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, maart 08, 2005 09:21 |
ik zet een kruisje als handtekening om de woorden gesproken uit dit gedicht met respect te ondertekenen.. X |
|
de nifter: | Dinsdag, maart 08, 2005 08:51 |
prachtig! je krijgt het elke keer weer voor elkaar | |
Martine Gieze: | Dinsdag, maart 08, 2005 08:38 |
iets om bij stil te staan! mooi/krachtig/gevoelig verwoord! liefs,Mart |
|
scorpio-nb: | Dinsdag, maart 08, 2005 08:06 |
en jammer genoeg schijnt de mensheid niets te leren van al die naamloze kruisjes, het gaat gewoon door. het doet (bijna) iedereen pijn, maar er verandert niets. liefs | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2005 | ||
Thema's: |