Mijn leven
mijn leven is mijn leven
daar komt niemand aan
niet wanneer ik er bij ben
zolang ik zal bestaan
ik ben zelfstandig
en blaak van zelfvertrouwen
heb mensen om mij heen
die ik volledig kan vertrouwen
met hen volg ik het levenspad
over bergen en door dalen
zij reiken mij de handen toe
wanneer ik dreig te verdwalen
mijn leven is mijn leven
laat velen anderen toe
laat mij maar lekker gaan
ik ben nog lang niet moe
Lia
Boudaatje: | Woensdag, maart 09, 2005 21:23 |
Wat een gedicht vol positiviteit, aardig om te lezen zeker als je het wat minder gaat,... liefs |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, maart 09, 2005 20:47 |
heel prachtig verwoordt groetjes Dirk |
|
m@rcel: | Woensdag, maart 09, 2005 18:07 |
Heel mooi neergezet Liefs m@rcel |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, maart 09, 2005 17:46 |
Je bent een zelfstandige vrouw, die het leven aankan. Houwen zo! Liefs, Peter. |
|
Black Lord: | Woensdag, maart 09, 2005 12:17 |
prachtig en krachtig duidelijk verwoord graag gelezen warme groet wim black lord |
|
sunset: | Woensdag, maart 09, 2005 10:25 |
Inderdaad, dát ben jij. Helemaal. Mooi treffend neergezet. Liefs / sunset |
|
Raira (Ria): | Woensdag, maart 09, 2005 09:23 |
Leef jij je leven maar en laat ons maar in delen elke dag dat is jouw dag en er volgen er nog velen prachtig weer... liefs knuffie |
|
Rien de Heer: | Woensdag, maart 09, 2005 09:02 |
Een mooi leven dus. Groetjes, Rien. |
|
sergev2005: | Woensdag, maart 09, 2005 08:37 |
Zo'n beetje dezelfde reactie als bij je voorgaand gedicht. Mooi en krachtig. Veel liefs, Lia, xxxx Serge |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2005 | ||
Thema's: |