Mijn vriendinnen, bijzonder zijn ze allemaal.
Als ik een keer ergens in faal,
Zijn ze er voor mij, maakt niet uit wanneer.
Ik ken ze goed en toch leer ik steeds meer.
Over ieder z’n eigen ik,
Eentje vindt zich te dun de ander weer te dik.
Allemaal apart stuk voor stuk.
Er is er één die heeft altijd ongeluk.
En één is ontzettend lui
En heeft af en toe een huilbui.
Maar toch zie ik hoe sterk ze in het leven staan.
En hoe ze helemaal voor onze vriendschap gaan.
Ik weet dat ik niet snel en makkelijk praat,
Maar de vriendschap die we hebben is mij echt hele veel waard.
Ik weet we houden allemaal van elkander,
De een wat meer dan de ander.
En ondanks soms de flinke meningsverschillen
En ondanks we wel is door elkaar heen zitten te gillen,
Is dit echt een meidending,
Ik zou willen dat dit nooit over ging.
Helaas we weten allemaal dat dit eens over gaat,
Maar dan ben ik de laatste die jullie verlaat!
Can't live with out them!!