Al die zalige dingen, die ik heb ontdekt,
waar ik mijn leven wel aan wil verspillen.
Want ik hou het echt niet meer uit!
De probs zijn mij langzaam aan het killen!
Ze geven me even weer moed maar geen zekerheid voorgoed.
Ze vergeten mijn wens om te sterven of om in mijn armen te kerven.
Ik voel de adrenaline door het stelen, mijn hart doen sneller slaan,
ik voel de morfine die ik spuit, de pijn doen vergaan,
ik voel de liters alcohol die mijn geest verstrooien
... ik ben echt mijn leven aant vergooien!!
Mn lijnen coke, de shit die ik rook, de risico's die ik neem,...
Soms vraag ik mij af "waarom doe ik al ditgeen?"
Ze geven me kicks, laten mijn lichaam aangenaam beven.
En voor even kan ik in vrede leven...