je bent even zo kwetsbaar
je bent in mijn hart
zoals ik in de jouwe
zoals altijd, ik zal niet vergeten
niet vergeten
als ik hoor
van jouw worsteling
ik snap je zo goed
jouw strijd
is soms de mijne
ik... jouw vlees en bloed
maar je bent zo sterk
zoals altijd
al lijkt het nu mijlen ver
laat je even leiden
zoals jij er zovaak was
prachtige mensen om je heen
jouw verdienste... vergeet dat niet!
ik kom snel naar je toe
ik zal je vasthouden
je kan alles zeggen
of niets... het maakt niet uit
ik hou van je, onze band,
verder dan vlees en bloed
ik hou van je,
en het komt goed
busy bee: | Maandag, maart 14, 2005 16:06 |
Prachtig gedicht, ik hoop dat het weer snel goed komt met je moeder. Dikke kus | |
Alter_Ego: | Zondag, maart 13, 2005 19:21 |
:) wassie weer... dit is geen cliche... en dat zegt wat als het over moeders gaat :) mooi mzl AE |
|
MayadeBij: | Zondag, maart 13, 2005 16:30 |
(en toen verdween ze met een koffer vol herinneringen.. zure appel wel.. de Liefde is er echter niet minder om ;) kus. | |
MayadeBij: | Zondag, maart 13, 2005 16:29 |
! | |
Auteur: Jan Schaap | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2005 | ||
Thema's: |