Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
onweer
Het onweert in mijn lichaam
Het dondert en het brult
Ik ben bang voor iedereen en dat alleen door die ene
Die mij mishandelt heeft
Ik weet dat ik onbereikbaar lijk
Maar daar maken ze het zelf naar
Ik ben bang voor iedereen
Die samen met mij leeft
Ik durf het niet te zeggen tegen mijn vriendinnen
Bang om uitgelachen te worden
Maar eens zal een dag zijn
Dat ik er eerlijk voor uitkom
Ik hoop dat ze me zullen begrijpen
En me zullen helpen
Maar nu moet ik het zelf doen
Hoe lang nog?
Het onweert in mijn lichaam
En ik ben bang voor de mensen
Bang om uitgelachen te worden
Is dat nog normaal???
Reacties op dit gedicht
**Suzan** vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
**Suzan**
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
15 maart 2005
Thema's:
[IK]
[Zelfmoord]
[Dood]