een mens alleen zit soms te treuren,
maar is er een echte rede om zo te zeuren.
de mensen om je heen geven kleur aan je leven,
en aan de dingen die je samen beleven.
het is nu onrustig in mijn hoofd,
want had hier nooit in gelooft.
zit hier nu al vele dagen,
met in mijn hoofd vele vragen.
het is allemaal nog 1 groot geheim,
maar de uitkomst vind ik echt fijn.
wil er zoveel gedichten over schrijven,
maar alles moet nog binnenkamers blijven.
zal nog regelmatig hier op de site rond kijken,
en me met jullie gedichten verrijken.
maar ga nu even stoppen met het schrijven van gedichten,
want heb het te druk met andere plichten.
maar hoop weer snel tijd te krijgen om weer te dichten,
zodat ik mijn hoofd kan verlichten.
groetjes liefs henk
Elizabethh: | Dinsdag, maart 29, 2005 12:53 |
Tot snel dan, Regenboog dichter... liefs Elizabethh |
|
vulcana: | Maandag, maart 21, 2005 16:07 |
snik... spijtig ik genoot ervan om je gedichten te lezen... ook dit is weer mooi geschreven... tot gauw he! liefs S. xxx |
|
Will Hanssen: | Donderdag, maart 17, 2005 16:17 |
Het ga je goed....en tot ziens weer hier.. Liefs, Will |
|
kelly cooremans: | Donderdag, maart 17, 2005 16:17 |
leuk ingezonden...rijmt mooi!! | |
remie: | Donderdag, maart 17, 2005 15:05 |
ik zal je missen....en hoop je spoedig weer terug te zien ,liefs Remie | |
Auteur: gwbuyze | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2005 | ||
Thema's: |