Er is geen dag voorbij gegaan
Zonder jouw beeld zonder jou naam
Soms met een lach, soms met een traan
Zien ik jou daar nog altijd staan
Eenmaal weg al van op jouw schoot
Stond ik al op mijn eigen poot
Voelde mij sterk en toch zo groot
Aan moeder had ik toen geen nood
Maar eens de jaren van verstand
Doorheen het leven wat vermand
Lag mijn fierheid meer aan de kant
Want ik miste mijn moedershand
‘t woordje moeder werd weer mama
En ik zei dit woordje steeds na
En waar ik ga of waar ik sta
Groet ik oma als mijn mama