Het spontane leven…
Waarom kan er niet meer iets spontaan gebeuren?
Waarom eerst dit en dan pas verder zien?
Waarom toch al dat wikken en wegen?
Kan iemand mij dat vertellen misschien?
Spontane dingen zijn het leukst
Dat is volop genieten en beleven
Ik doe graag spontane dingen
Dat is gewoon mijn streven
Ik bel een vriendin, het zonnetje schijnt
Ga je mee? Heerlijk naar buiten?
Laat de boel de boel toch even
Ga mee naar daar waar de vogels fluiten
Gelukkig ging ze mee, zij gelukkig wel
Maar je moet ze eens de kost geven
Die alles moeten overwegen en doen
Waar is dan het spontane leven?
Tuurlijk, af en toe moeten er dingen
Maar vergeet niet te genieten van het moment
Daar gaat het toch om? Ik ga de zon in
En voel me super gelukkig en verwend
Jezelf af en toe kietelen moet
Een ander doet het niet voor jou
Leven duurt maar even, en ik?
Ik zeg dat ik van het leven hou!!
xxx
Psych: | Maandag, maart 21, 2005 19:46 |
fantastisch hoe jij je gevoel vertaald in zo'n mooi gedicht,,,liefs,,,elze,,, | |
angel of tears: | Maandag, maart 21, 2005 16:59 |
heel mooi geschreven! groetjes |
|
Oorlam: | Maandag, maart 21, 2005 15:10 |
hehe ok, maar op maandag sla ik ff over:)) | |
sunset: | Maandag, maart 21, 2005 15:05 |
Hahahahahaha ... dán ken je mij niet. Ik ben één en al spontaniteit. Soms zelf 'te'. Mooi, herkenbaar neergezet. Liefs / sunset |
|
de nifter: | Maandag, maart 21, 2005 14:55 |
hmmm.... koekje d'r bij? | |
Mamke: | Maandag, maart 21, 2005 14:05 |
Heb gisteren hetzelfde gedaan, naar Schoorl gereden en met een vriendin een strandwandeling gemaakt. Heerlijk! | |
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2005 | ||
Thema's: |