Het doet me verdriet
Ik wou dat het niet zo was
Maar me hoofd is bij jouw
Me hart waarschijnlijk ook
Als ik denk aan vandaag
Je trouwdag
Als ik denk aan vandaag
En dat ik eigenlijk niet huilen mag
Dan breekt me hart..beetje bij beetje
Je bent niet van mij..en ik niet van jouw
Maar ergens is er ooit iets veranderd
Waardoor ik wel een beetje van je hou
Je kan niet zeggen dat je veel voor me voelt
Je kan niet gaan trouwen,en iets voelen voor mij
Om eigenlijk toe te geven
Dat je niet weet wat je bedoelt
Het is verwarrend en doet me pijn
Ik wou dat ik je aan kon kijken
En kon zeggen dat het niet waar is
Dat ik gewoon door kan gaan
Zonder dat ik je ook maar enigzins mis
Maar eerlijk mop..er iets is met jouw
Je hebt een stukje van me hart veroverd
En toch beloof je haar nu eeuwige trouw
Misschien heeft het nooit zo mogen zijn
Maar vertel me dan eens..
Waarom doet het van binnen zo'n pijn?
Je kent me verdriet, me angsten
Je weet wie ik ben
En misschien nog wel meer dan de mensen die
ik van dichtbij ken..
En hoe graag ik ook wil rennen
Ver van jouw vandaan
Mijn adem stokte toen ik het hoorde
Maar me hartje is nog
niet stil blijven staan