Stel dat ik jou was en jij mij,
zou je aan me denken op elk moment
van de dag, en liefst nog 's nachts?
zou je me aanbidden zoals de Romeinen Jupiter aanbaden of liever zoals de christenen, heel stilletjes,
alsof niemand het mag weten?
Zou je jaloers zijn op mijn moeder?
(zij was het tenslotte die me 9 maanden echt bezat)
of zou je me willen verslinden, verscheuren, opdrinken
om dan te zeggen "die heb ik gehad"
Maar... als jij mij bent... dan ben ik jou...
Zou ik je dan nog wel willen?
Zou ik mezelf dan nog wel willen?