De vader van Mars vertelde zijn zoon
dat ooit daar een stuk aarde vloog
domweg in rondjes een beetje lui
niet bevlogen door ontdekkingsdrang
De zoon wees met zijn groene vingers
naar een stukje sterrengruis en sipte
met zijn lippen vormde hij een hart
En spuwde berouwvol op de kraters
Daar woonden kannibalen sprak de vader
Ze bouwden steden om te wonen
en grote potten om te koken en vielen
elkaar met vliegende speren aan
En hun huizen brandden fel dat wij ze
zagen, het land verwelkte onder hun
voeten en toen er geen wezen meer
was om op te jagen en er een kannibaal restte
Slachtte het zichzelf
En vrat zichzelf op
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2005 | ||
Thema's: |