bezopen is het woord
leven slechts de gedachte
overleden misschien
verdronken of zo
in een zee van bloed
een zelfbouwplas van overvloed
hier
hier zal ik mijn sterren achterlaten
hier zal ik mijn heelal
dwingen tot onomwendbaar verval
in dit woud van gezichten
verdwijn ik in de mist
loop ik verloren in mijn eigen zicht
en scheur m'n kleren aan dode takken
zal ik hier vallen?
zal ik kijken naar je voeten?
mijn voeten, mijn voeten
zijn schelpen
aangespoeld
en wederom
weggezogen in zee
raak me niet aan
maar blijf niet weg
laat me je enkel koesteren
en omringen met mijn ogen