Vlammetje ...
Een vlammetje brand er diep van binnen
Ik koester het ,de koude wind mag het niet gaan overwinnen
Het vlammetje brand nog steeds voor een persoon
Het is nog warm en er gaat geen dag voorbij dat ik het beloon
Ook al komen er elke dag ijzige winden voorbij
Ik bescherm het , het vlammetje is immers van mij
Mijn hoop dat het vlammetje op zal gaan laaien
Dat de liefde aan zal komen waaien
Die het vlammetje op zal laaien in een sterke vlam
Dat is mijn hoop , en ik leer ervan
Die ene persoon die het vuur kan laten lichten
Kan ik niet aan , ik kan het haar niet verplichten
Wat eens een vuur was , is nu klein maar warm
Ik mis het gewoon haar lieve arm
Om me heen, de knuffel en geborgenheid
Nee ik kan het nog niet nemen het afscheid ........