donkere silhouetten van bomen
tegen lichte lucht in schemering
waarin zachtgeel langzaam
overgaat tot helderblauw
de zwarte contouren strekken
kleurloos uit, tot hemelhoog
terwijl alle tinten wolken sieren
en regenbooggevoelens ontwaken
warme tintelingen door mijn lichaam
maar de wind is ijzig koud
natuur in rust, de zon komt op
waar dromen vaag weer gaan
zo mooi en vol van schitterpracht
- kon tijd maar stil gaan staan
sunset: | Donderdag, maart 31, 2005 19:31 |
Heel mooi verwoord, graag gelezen. Liefs / sunset |
|
ike: | Donderdag, maart 31, 2005 13:39 |
het was ook heel mooi vanmorgen!!! (als je t ook eens mee wilt maken, als krantenbezorger maak je grote kans in het voorjaar) |
|
Fri..: | Donderdag, maart 31, 2005 12:55 |
Prachtig.. liefs, Frida |
|
remie: | Donderdag, maart 31, 2005 08:23 |
verschrikkelijk mooi beschreven...liefs Remie | |
MaYo-lijn: | Donderdag, maart 31, 2005 08:20 |
Sommige momenten wel jah.. maar andere momenten....;-) Mooi gedichtje. Liefs, Marjo. |
|
Auteur: ike | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 31 maart 2005 | ||
Thema's: |