Als een donderslag bij heldere hemel
toen ik jou voor de eerste keer zag
mijn hart werd overspoeld met vreugde
bij het zien van jou liefdevolle lach
Nog nooit eerder zulks schoonheid ervaren
Toen jij jou heldere ogen toonde
Nog nimmer zulke wonderen gezien
Welk smaragdengroen mij verblinde
Een ziel straalden zij uit
Waarvan de oprechtheid ongekent was
Zo vol van liefde en genegenheid
Dat er engelen in weerspiegelden
Ik was de realiteit even kwijt
Ik stond maar wat dromerig te staren
Ik verloor bijna mijn eigen tong
Volledig bevangen door jou blik
Een wonder dat zich openbaarde
Ik was zo intens gelukkig
Dat zo iemand van mij kan houden
Is een geschenk van hogerhand
remie: | Zaterdag, april 02, 2005 20:15 |
prachtig...liefs Remie | |
Lievelingetje45: | Zaterdag, april 02, 2005 18:42 |
Zeer prachtig en liefdevol! Zonnige groetjes! |
|
sunset: | Zaterdag, april 02, 2005 18:32 |
Overduidelijke voel- en zichtbare liefde :~). Mooi. Liefs / sunset |
|
Lia : | Zaterdag, april 02, 2005 18:18 |
mag ik tips geven?? Je begint in de 4 e strofe 3 x met "ik".. misschien dat je de zinnen om moet gooien om dat te voorkomen: de realiteit was ik even kwijt dromerig staarde ik wat voor me uit verder een kei mooi gedicht van je.. laifs, Lia |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2005 | ||
Thema's: |