K heb een poosje buiten gezeten
Gekeken in de donkere nacht
De lucht was zo helder
Maar ik zag alles door een waas
Tranen begonnen te stromen
En mijn gevoel fluisterde zacht
Ik vroeg me af terwijl ik de sterren telde
Waarom het nog zin had.
Waarom doe ik al die moeite
Als het voor mij niet meer hoeft
Tot ik een ster zag vallen
En mijn gevoel voor even vergat
In vlagen van gedachten moest ik aan jou denken
Maar tegelijkertijd brandde er een pijn in mij
Ik kon het niet, ik kan het niet
Maar soms zou ik niets liever willen
Gewoon weg van deze wereld zijn
Vluchten voor alles, voor mijn leven
Misschien ben ik ergens anders wel vrij.