Daar opende ik mijn brievenbus
En ja, er weerklonk meteen een stem
Gezellig, gemoedelijk, dus knus
’t was Will Hanssen dichter uit Houtem
Maar elke vogel is ook geen mus
Rood het hart, zwart het graf, geel de brem
Daar lag eens de grafligger aldus
Tot ik hem er kruisigde met klem
Nu zeg ik wat een verloren klus
De tijd trok zelf aan de levens rem
Weinig vriend, noch vrouw, noch broer noch zus
Weerspiegeld zich op zijner totem
Zo stuur ik die brief als vrienden kus
Omdat men nog zou denken aan hem
De Robic als mens niet als limbus
En aan die boom in voller bloesem