De kinderen van de oorlog
krijgen geen speelgoed
Enkel een telraam van verloren
Droomwerelden .
Zij maken enkel zandkastelen
door bloedgolven weggespoeld
En spelen schuifaf op grafstenen
Die de haat heeft omgewoeld.
De kinderen van de oorlog
Krijgen geen speelgoed, nee
Zij zijn het speelgoed:
Zij liggen daar als gescheurde poppen
Met loshangende oogknoppen
Die nooit het erbarmende oog zagen
van een herstellende naald.
Hans Winter: | Dinsdag, april 05, 2005 21:00 |
een kind kijkt de groten aan en bootst hen na. hans |
|
SuperKomet: | Dinsdag, april 05, 2005 15:03 |
Wow, dit is weer een sterk gedicht. Zo pijnlijk erg als alleen maar de gruwelijke waarheid kan zijn. Het sptijt me dat ik lange tijd niet meer gereageerd heb, maar ik had het vaak te druk om nog veel van je schrijfsels echt te kunnen lezen. Maar je bent ook moeilijk bij te houden hé :), ik ben er even een tijdje van tussen uit en er zijn zo maar even een dertigtal gedichten bij gekomen die ik nog niet kunnen lezen heb. Wel indrukwekkend, het tempo waaraan je poëtische pareltjes uit |
|
Godvader: | Dinsdag, april 05, 2005 14:36 |
dit is zeer heftig geschreven...grimmmig en imposant G. |
|
Yara Schmid: | Dinsdag, april 05, 2005 10:24 |
*kippenvel* liefs yara |
|
Renate-td-: | Dinsdag, april 05, 2005 08:54 |
Die vergelijking met die poppen.. zoo rakend.. Prachtig geschreven zo iets droefs, Liefs Renate |
|
Fri..: | Dinsdag, april 05, 2005 07:46 |
De oorlog is vreselijk, en ik denk dat jij hier een klein stukje van neergezet hebt. Hoewel prachtig geschreven, de gedachte doet me rillen Liefs, Frida |
|
Lia : | Dinsdag, april 05, 2005 06:26 |
oorlog maakt meer stuk dan wij denken he... | |
Auteur: sergev2005 | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2005 | ||
Thema's: |