ik wou dat ik je kon zeggen;
dat ik je graag zag.
ik wou dat ik je kon vastnemen
en nooit meer loslaten.
ik wou dat ik je kon overtuigen
om hier te blijven.
ik wou dat je zelf zei;
dat je bij mij bleef.
ik wou dat je gewoon zei;
ik blijf hier.
maar het enige wat ik kan is;
je heel veel geluk wensen.
ik kan je een laatste kus geven,
een aller-laatste.
ik kan je een knuffel geven,
en die als herinnering houden.
ik kan hopen dat ik je ooit nog eens zie,
maar dat zou verloren hoop zijn.
maar wat ik niet kan, niet wil,
moet ik nu doen.
ik moet afscheid van je nemen.
en weet je, één ding kan ik nu;
en dat is huilen!