Denken in mist
het is donker
regen drupt omlaag
ik ben doorweekt
tot op het bot
passen zijn traag
gedachten dwalen
mijn hoofd gebogen
staar ik naar de grond
mijn hart gewond
droef mijn ziel
ploeg ik door de nacht
ik mis even alle kracht
morgen schijnt de zon
de dag dat ik alles over won
zwevend op wolken
geloof ik mijn eigen sprook je niet
ach morgen
ben ik alles weer vergeten
ach morgen is alles weer normaal
ik hoor mijn eigen wartaal
geen zorgen
alles komt goed morgen
wat er echt was
heeft ze voor ons verborgen
die ene nacht
die duizend tranen
de pijn
dat ze er niet meer mocht zijn
ik keek hemel hoog
en vroeg waarom
ik keek om laag
en voelde me dom
hij ....ja hij alleen
beschikt over leven
waarom .......ja waarom
zou hij een sterveling antwoord geven
jaren later
voelde ik zijn antwoord pas
zij die verder leven
moeten de herinner beleven
cirkel van leren
om dierbaren te eren
zoekend naar de kracht
tot ons het zelfde wacht
dan zijn wij de herinner
en mogen we rusten
zo dat onze kinderen
kunnen leren berusten
Wim black lord
westland: | Zaterdag, april 09, 2005 16:49 |
heel mooi geschreven Wim,met veel gevoel gedaan.ma westland. | |
hiljaa: | Zaterdag, april 09, 2005 08:51 |
cirkel van leren! met vallen en opstaan! zo mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Zaterdag, april 09, 2005 08:12 |
wat mooi verwoord, ja herinneringen zijn er om gemaakt te worden..... liefs Remie | |
sunset: | Zaterdag, april 09, 2005 07:29 |
Wohw. Hier valt weinig tot niets aan toe te voegen. Troostend, delend, wetend mooi. Liefs / sunset |
|
Lia : | Zaterdag, april 09, 2005 06:58 |
zucht.... gevoelig dicht.. knuf, Lia | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2005 | ||
Thema's: |