Ik weet niet,
hoe het nu verder moet.
Alles opgebiegd,
klein gesprek over gehad,
en daar stopte het...
Eigenlijk niets aan veranderd,
haar woorden drongen pas de volgende dag tot me door...
Heb geweend,
veel pijn gehad,
en dan zei ik ineens tot mezelf:
STOP!
Het moet stoppen,
met die schuldgevoelens,
met die gedachte dat iedereen me haat...
Ik bekijk de positieve kant van het leven,
probeer terug mee te draaien in de maatschappij,
maar...
dan is er altijd de neiging om terug te keren naar het negatieve...
Ik doe het niet,
ik wil bewijzen dat ik veranderd ben,
dat ik voorgoed verlost ben van al het slechte,
het is moeilijk,
maar k wil dat ze trots op me is...