Misselijk makend gemis
Ik ben vannacht opeens wakker geworden,
verward, geen benul van dag- of tijds- orde.
Ik droomde, was samen met jou, wat voelde dat fijn,
maar weet t niet meer precies, kom langzaam bij bewustzijn.
Opeens beseffend dat jouw dood weer waarheid is,
en dan gelijk misselijk, omdat ik je zo verschrikkelijk mis.
Niemand in de buurt om mij nu gerust te stellen,
niemand aan wie ik het eventjes mag vertellen.
Dan denk ik dat ik het even niet meer aankan,
krijg er bijna geen lucht meer van.
Loop maar naar het balkon, frisse lucht..
adem diep in, sluit m`n ogen, diepe zucht..
Heb nog nooit iets zo moeilijk gevonden,
wist niet dat er zulke wanhopige momenten bestonden.
Sta maar weer op, terug naar bed,
hopend dat ik de ochtend nog red..
Auteur: kim_zegt** | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2005 | ||
Thema's: |