Verloren kennis
Tranen versieren je vieze gezicht,
al dagen loop je dwalend in het rond.
Je baant een weg door de drukke straten,
durft niet te praten met je gebroken mond.
Je weet niet waar je jezelf naartoe brengt,
je loopt langzaam van straat tot straat.
Afvragend of je dit stukje wel kent,
vragend waar deze weg naartoe gaat.
Je hoofd voelt leeg, en alles is weg,
alles wat je wist, allang vergeten.
Vrienden, familie, de mensen om je heen,
waar ze woonden, en hoe ze heetten.
Je loopt en rent de hele dag,
met angst en verdriet dat je niet weet waar naartoe.
Alles vergeten en alles onvindbaar,
wil je op zoek naar thuis, maar hoe?
Uitdaging van Winterklaas
Rani: | Zondag, april 17, 2005 14:34 |
Je bent helemaal in de uitdagingen thuis..mooie gedichten rollen uit jou meid! Wanneer komt je bundel uit?? Love, J. |
|
Rino Saurus: | Woensdag, april 13, 2005 11:40 |
Mooi. :) Goed afgewerkt einde. X |
|
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2005 | ||
Thema's: |