achter gesloten deuren
en gebroken ramen
spiegels vol met krassen
en littekens vol met vuil
schade en schande,
de oorden waar de ambtenaar
zo goed gedijt
schrijvend
met volle woorden:
drank, drugs
en drama
de zwerver schetst zijn wereld,
ziedaar: is er ooit spijt?
en dan is er weer die rede
de teloorgang van mijn ziel
ik wil rennen zonder richting
zonder angst is er geen vlucht
heel hard schreeuwen,
zonder boodschap
in de leegte,
die dode massa als publiek
laat ons huilen om het heden
lachen doe ik wel van tijd tot tijd
ieder jaar wordt een seconde
als een prikkel in mijn hoofd
in het verleden worden
zwervers helden
er is geen toekomst
want die raakt kwijt
Lia : | Dinsdag, april 12, 2005 16:33 |
schitterend dicht van je... knuf, Lia | |
BloodElf: | Dinsdag, april 12, 2005 15:22 |
Ontzettend mooi!! | |
sunset: | Dinsdag, april 12, 2005 14:56 |
Ik blijf jouw geschrijf verbazend vinden, en heel graag lezen. Liefs / sunset |
|
libel: | Dinsdag, april 12, 2005 11:58 |
Wauwww, prachtig... Liefs en knuf, lia |
|
Vervelende meid: | Dinsdag, april 12, 2005 11:20 |
heel appart! | |
Oorlam: | Dinsdag, april 12, 2005 11:13 |
the loneliness of the free-runner | |
pramodah: | Dinsdag, april 12, 2005 10:48 |
overweldigend gedicht | |
Auteur: Jan Schaap | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 12 april 2005 | ||
Thema's: |