Het masker
Soms draag je een masker voor je gezicht
Je draagt het als bescherming tegen littekens van buiten
Die je op deze manier weet buiten te sluiten
Op deze manier merkt men niets van de schade die wordt aangericht
Het masker is niet emotieloos gemaakt
Heeft altijd een stralende lach
Wat er ook aan de hand zijn mag
Maar niemand ziet het als iets je flink raakt
Je masker vertoont geen barsten, gaat ook nooit stuk
Vertoont geen scheuren of krassen
En je kunt het gewoon wassen
Met het masker op ben je één en al geluk
Maar achter het masker, niemand die het ziet
Lopen soms tranen over je wangen
Tranen van een diep verlangen
Echte tranen van verdriet
Als dit eenmaal gebeurd, is er geen houden meer aan
Vertoont het masker scheuren
Het kan van het één op anderen moment gebeuren
En ziet iemand je masker aan stukken gaan
Degene heeft je echte gezicht aanschouwd
Niet omdat degene je aan het huilen maakt
Of iets zegt dat je diep van binnen raakt
Vaak gebeurd dit omdat je iemand zo erg vertrouwd
Dat er geen masker meer nodig is om je achter te verschuilen
Want met die ander kun je alles delen
En kunnen je echte gevoelens iets schelen
Je kunt altijd bij hen terecht als je eventjes wilt huilen
Ze zullen er altijd voor je zijn
Zullen je opvangen
Zonder er iets voor terug te verlangen
En dat is heel erg fijn
Deze mensen kijken door je masker heen
Ze zien je ware gezicht
Zien in je ogen het stralende licht
En je weet diep van binnen: ”Ik ben niet alleen.”
Littekens kunnen deze mensen iets schelen
Ze weten van jouw leed en pijn
Hen vertrouwen is erg fijn
Met hen kun je je echt ik delen
Voor de rest van de wereld draag je een masker elke dag
Niemand die je ware ik te zien zal krijgen
Want je zult in alle toonaarden zwijgen
Je vertoont je eeuwig durende stralende lach
Alleen degene die je echt kunt vertrouwen
Zullen achter het masker kunnen kijken
Voor hen hoef je niet je gezicht in de plooi te strijken
Je weet dat ze een gezicht zien…en dat is het jouwe