SOEPKIP
Heel lang geleden
in diep donker bos
liep er een wezen
al pikkend in 't mos
Het wezen had vleugels
een kop en een staart
en veren en poten
en donzig wat haar
Het liep daar pikken
het liep daar te doen
en soms ging het zitten
't had weinig fatsoen
Het drukte, het perste
en kakelde wild
daar lag dan een eitje
door ieder gewild
Totdat er vrouwtje
heel sterk en heel stoer
dan beestje wou pakken
ja, zo ging dat er toen
Ze zocht er en liep er
het beestje maar na
en nam toen het wezen
beet met haar staart
Het beestje verweerde
spartelde zich dood
en toen dacht het vrouwtje
ha, vlees op mijn brood
Maar lekker was anders
het was niet gekruid
ze riep er van 'bah zeg'
en vloekte heel luid
Toen smeet ze het beestje
gezwind in een brij
liet sidderen op 't vuurtje
met kruiden erbij
En na zo een uurtje
wat langer misschien
kreeg het vrouwtje echt honger
het beest was gezien
Het aroma rook heerlijk
de soep ongekend
het smaakte, heel eerlijk
de kip werd bekend
*
Soepkieken
:~)