Ik zit op mijn kamer,
helemaal alleen.
Denkend aan jou,
wat gaat er door me heen.
Jou mooie ogen,
en je lieve lach.
Toch zou ik willen,
dat ik die in het echt zag.
Al zou ik het willen dan kan het niet,
hiermee doe ik ons heelveel verdriet.
Met tranen in m'n ogen en een diepe zucht,
zeg ik jou dat ik niet voor de liefde vlucht.