Mijn leven
Mijn leven is niet over een rozenpad gegaan,
en ben meerdere malen aan de kant komen te staan.
De medemens , weet heel goed wat je zwakke plekken zijn ,
en om die te misbruiken vinden zij blijkbaar fijn.
Maar zelf , zelf ga je eraan onderdoor,
waarom doet een ander dat , waarvoor.
Ik heb toch ook recht op een eigen bestaan,
waarom moet een ander zo met de medemens omgaan.
Ze schoppen je in een hoekje ,
je voelt je op het laatst een waardeloos doekje.
Gebruik haar er maar voor, zij doet het wel,
ze roepen je op je werk ,ik liep al voor de bel.
Nu zit ik in huis , compleet stuk gemaakt ,
en nu is er nu nog iemand die dit raakt.
Nee hoor , nu laten ze je stikken en zoek het maar uit,
het interesserd de medemens geen fluit.
Tja daar heb je dan ruim meer dan 20 jaar je werk voor gedaan,
nu kom je door onschuld , en ziekte aan de kant te staan.
Ze lopen je nu voorbij,
want zolang ze het allemaal zelf maar goed hebben en op de rij.
Ik zal ermee moeten leren leven en omgaan,
maar het is moeilijk omdat je nu anders in je leven komt te staan.
Gelukkig heb ik een hele liebe vriend,
helaas woont hij erg ver van mij vandaan.
Hij kan mij niet direct met raad en daad bij staan,
maar dat wisten wij beiden van tevoren , maar de toekomst zal beter gaan.
Hij is er wel constant voor mij,
en dat schept ondanks de ellende , iets vrolijkheid voor mij.
Maar lange doelloze dagen, hoe kom je ze door,
hier had ik niet voor gekozen , maar de werkgever gaat ervoor.
Ziek zijn op de werkvloer dat gaat niet meer,
dus pak je spullen en een ommekeer , richting huis maar weer.
Daar zit je dan , moederziel alleen,
dan gaat er van alles door je heen.
Je word depressief , en radeloos op elk gebied,
terwijl een ander van het mooie geniet.
Maar nu is voor mij de tijd gekomen,
ik ga aan de slag met oude dromen.
Die probeer ik tot werkelijkheid om te zetten,
het zijn dingen die ik allang heel graag wilde doen.
Maar door mijn werk kon het niet toen.
nu ga ik ervoor , ik vecht zelf , en ga het doen.
Moet leren om meer voor mijzelf te leven,
en niet meer om alles weg te geven.
Nu zit ik alleen , en sta er alleen voor,
maar mijn leven gaat ook door.
Ik zal gaan vechten ,
en kom nu op voor mijn eigen rechten.
Het leven is hard en niet ingesteld op socialitiet,
maar die neem ik nu in eigen hand , en zonder spijt.
Moeilijk is het te aanvaarden maar ik moet,
en wie goed doet , die goed ontmoed.
Vechten zal het worden helemaal alleen,
maar ik ga ervoor , en sla mij erdoor heen.'
Niet meer denken , o wat zegt een ander hiervan,
daar heb ik nu echt lak aan.
Dit is over mijn eigen leven........Sunny.