Soms stromen tranen in gedachten
Dan zit ik stilletjes te kniezen
Omdat ik zo intens bang ben
Angst om haar te verliezen
Dan doet mijn hart zo zeer
Voelt alsof het verscheurt
Huilen en het houdt niet op
Totdat ik vermoeid in slaap val
Dat wat ik zo intens oprecht beleef
Zit zo verschrikkelijk diep van binnen
Vervuld mijn hart met allerlei gevoelens
Weet soms niet waar te beginnen
Kan geluk en warmte vernemen
Voel intens verdriet en pijn
En al deze dingen samen…
Ach, kon ik maar bij haar zijn
Niks liever...
(for my endless precious love)
Rani: | Donderdag, april 21, 2005 14:22 |
Mooi geschreven, moor zo verdrietig.. Knuffel? Love, R. |
|
ana (stacia): | Woensdag, april 20, 2005 14:17 |
Een ander soort liefdesverdriet ... maar daarom zeker niet makkelijker. Moge jullie snel terug samenzijn ! liefs ana |
|
Niniki: | Dinsdag, april 19, 2005 01:16 |
Geweldig goed beschreven. Ik leef met je mee....tranen. Ik hoop zo dat dát snel zo kan zijn, voor jullie alle twee. knuff Niniki |
|
Mathilde: | Maandag, april 18, 2005 08:17 |
wat een verlangen en liefde spreken hieruit... wens je sterkte en liefde! xxx mathilde | |
Lievelingetje45: | Maandag, april 18, 2005 06:09 |
Weer zeer schitterend verwoord... Ik begrijp je best! Liefs |
|
flores: | Maandag, april 18, 2005 02:31 |
In stilte dit gedicht gelezen, prachtig verwoord.. Zou ook niets liever willen dan dat je bij haar kan zijn... Dit gedicht maakt me verdrietig.. Voor jullie beiden veel sterkte toegewenst... Van mij krijg je in ieder geval een dikke knuffel.... liefs |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
Thema's: |