Niniki: | Dinsdag, april 19, 2005 00:29 |
Ik denk dan alleen nog maar aan die roofvogels. Brr........ Groetjes Niniki |
|
Will Hanssen: | Maandag, april 18, 2005 17:05 |
Vogels zo bijzonder....hun leven lijkt "vanzelf" te gaan, denk maar aan het bouwen van hun nest, waar leerden ze het? en aan de vogeltrek, hoe weten zij de weg? Ik zou best wel eens een keer een vogelervaring willen hebben.. Jij hebt hier een heel mooi gedicht neergezet André! Will |
|
Lia : | Maandag, april 18, 2005 16:57 |
ut is vast niet makkelijk voor ze.. hoewel wij aan vrijheid denken als we vleugels zien.. knuf, Lia | |
Vervelende meid: | Maandag, april 18, 2005 11:45 |
Wow..jaaah.... dat zet je dan weer aanhet denken :D | |
Jannie Hoogendam: | Maandag, april 18, 2005 09:54 |
en toch...zou best wel eens een vogel willen zijn...Het misterie van het deken en voelen van al het gevleugelde zullen we nooit weten, maar ze redden zich prima... Mooi gedicht Liefs van Jannie |
|
hiljaa: | Maandag, april 18, 2005 09:12 |
maar ze zijn zo teer net nog twee mooie eenden tegen de straatstenen door een auto gegrepen!die barbaars die zien naar niets! dat die hun snelheid op die landelijke wegen eens aanpassen!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira (Ria): | Maandag, april 18, 2005 08:44 |
Ik zou het niet weten maar ik denk wel dat ze in ieder geval veel vrijer leven dan wij mensen... Ze leven op hun instinct en dat moesten wij ook eens veel meer doen.. prachtig gedicht van je liefs Ria |
|
Auteur: André van Dijk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
Thema's: |