Onzekerheid.
Ze is zo bang,
weet niet
dat ik zou komen.
Ze vraagt ,
of ik familie ben
en ik zeg;
ja mama ,ik ben je dochter.
Haar ogen zijn leeg ,
ze zegt ,
dat weet ik ook wel
en ik stel haar gerust en zeg;
natuurlijk mama
weet je dat.
Wil je nog een kopje koffie?
Nee ,zeg je
straks neem ik wel..
als mijn dochter komt.
Lievelingetje45: | Woensdag, april 20, 2005 17:43 |
Prachtig maar pijnlijk verwoord! Liefs...Sterkte |
|
toke: | Woensdag, april 20, 2005 17:31 |
kippevel geweldig en zeek gevoellig toke |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 20 april 2005 | ||
Thema's: |