Het ergste van een meningsverschil
Is het niet begrepen worden...
Verstoten als een buitenbeentje
Heb jij mij voor één seconde binnen gelaten
Om mij er meteen weer uit te schoppen
Jouw hart en leven gingen weer op slot
Jij was een voorbeeldige barmhartige Samaritaan
Voor even...
Och, weet dan dat ik je lief heb
Wat er ook gebeurd
En weet dat ik je vergeven zal
Vaker dan jij de fout in zal gaan
Maar weet ook dat ik mijn mening
Niet voor jou verstoppen zal
En luister naar mijn woorden
Die ik in jouw oren schreeuwen zal
En probeer ze te begrijpen
Probeer mijn angsten te bevatten
Die mij zo vreselijk omvatten
In het donker van de nachten
Dat jij aan haar denken zal
In mijn waanideeën
Dus leef je eigen leven verder
Bejubel het tunnelvisionisme
En die mooie band tussen jullie
Die werkelijk niet zo groot is als dat ik in mijn hoofd haal;
Lieve schat,
Wij weten slechts alles van elkaar
Ja, precies...
shelob: | Vrijdag, april 22, 2005 00:06 |
Zeker weten... sterk geschreven, Jolanda | |
sunset: | Donderdag, april 21, 2005 19:52 |
Heftig, voelbaar. En toch mooi om te lezen. Liefs / sunset |
|
Mathilde: | Donderdag, april 21, 2005 15:22 |
oei..heftig! herkenbaar ook wel! xxx Mathilde | |
ato: | Donderdag, april 21, 2005 14:40 |
Goed verwoord! Doei! |
|
Oorlam: | Donderdag, april 21, 2005 14:35 |
de laatste regel spreekt me zeer aan (Wij weten slechts alles van elkaar) |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 21 april 2005 | ||
Thema's: |