ik zag je gaan
ik zag je gaan
in de ochtend
met de vroege trein
ik kon zeggen
dat alles goed was
ik hield me groot
ik pakte je koffer
liet je gaan
mijn leven uit
ik deed net
alsof het me niet raakte
wat voelde ik me rot
maar ondertussen
kan ik niet ophouden
met van je te houden
ik loog
toen ik zei
dat ik je niet zou missen
Lia
m@rcel: | Zaterdag, april 23, 2005 16:37 |
Heel mooi geschreven Lia en zeer graag gelezen Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, april 23, 2005 11:41 |
Mooi verwoord Lia. Zo een masker zetten we allemaal weleens op. groetjes Niniki |
|
flores: | Zaterdag, april 23, 2005 10:34 |
Prachtig, maar wel uit het leven gegrepen..Je goed houdend voor een ander, terwijl je eigenlijk je hoofd op diegene zijn schouder legt om eens lekker te janken... Liefs... |
|
hiljaa: | Zaterdag, april 23, 2005 09:51 |
oef fictie knufliefs--hiljaa-- |
|
ato: | Zaterdag, april 23, 2005 09:45 |
Mooi! Een leugen om bestwil mag! Doei! |
|
psych: | Zaterdag, april 23, 2005 09:08 |
mooi,,, | |
lommert: | Zaterdag, april 23, 2005 09:07 |
ik moet denken aan: in de bus van Bussem naar Naarden...gaf jij mij een zoen...gek he...:) groeten gedaan/:) xxliefs willem |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 23 april 2005 | ||
Thema's: |